Med Reşiyan – Bütün mevsimlerde sen

Med Reşiyan – Bütün mevsimlerde sen Şiiri

Tut ki karanlık çökmüş yalnızlığıma,
Güneş çoktan batmış,
Yapraklar dökülmüş, saatler durmuş
Tut ki seni düşünüyorum
Gecenin en kuytu köşesinde
Sana şarkılar besteliyorum
Yasak bir dilde

Tut ki bütün şiirlerimden hasret damlıyor
Bütün baharlarda sen varsın
Üstelik vurulmuşum bir gömütlükte

Varsın kanasın düşümde sensizlik,
Varsın ağlasın seni andıkça gözlerim,
Varsın kokmasın toprak,yağmasın yağmur,
Maviye çalmasada umutlarım,
Yarım kalsada tüm sözcükler,
Tükensede içimde mevsimler,
Matem düşsede sabahlarıma,
Tut ki yüreğim suçlu, gönlüm hüzünlü
Ölecek olsamda
Ben hãlã seni seviyorum
Sen bilmesende…

Med Reşiyan